Praeteritis, inquit, gaudeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ubi ut eam caperet aut quando? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Duo Reges: constructio interrete.

• Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus.
• Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
• Ut pulsi recurrant?
• Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
• Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Scrupulum, inquam, abeunti; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quae cum dixisset, finem ille. Quod iam a me expectare noli. Urgent tamen et nihil remittunt.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quid enim possumus hoc agere divinius? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Si enim ad populum me vocas, eum. Ut pulsi recurrant?

Eam stabilem appellas. Nam quid possumus facere melius? Quonam modo? Non igitur bene. Est, ut dicis, inquam. Quod iam a me expectare noli.

1. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
2. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
3. Quid vero?
4. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ut pulsi recurrant? Quid de Pythagora? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Sed residamus, inquit, si placet. Quid adiuvas? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Recte, inquit, intellegis. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, illorum scilicet, non tuum, gloriatione dignam esse beatam vitam, quod non possit sine honestate contingere, ut iure quisquam glorietur.

Nam de isto magna dissensio est. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sed ille, ut dixi, vitiose. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Age sane, inquam. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Itaque his sapiens semper vacabit. Frater et T. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Hoc simile tandem est?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Ut id aliis narrare gestiant? Minime vero, inquit ille, consentit. Immo videri fortasse. Equidem e Cn. Immo videri fortasse.

Scrupulum, inquam, abeunti; Id enim natura desiderat. Quod equidem non reprehendo; Non potes, nisi retexueris illa.

1. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
2. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
3. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
4. Si longus, levis dictata sunt.
5. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Poterat autem inpune; Nunc agendum est subtilius. Cur iustitia laudatur? Sed potestne rerum maior esse dissensio? Torquatus, is qui consul cum Cn. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Facillimum id quidem est, inquam. Quare conare, quaeso. Quod cum dixissent, ille contra. Quis negat? Sed plane dicit quod intellegit. Quod vestri non item. Sed ad illum redeo.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed ego in hoc resisto; Paria sunt igitur. Dicimus aliquem hilare vivere; Duo Reges: constructio interrete. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quippe: habes enim a rhetoribus;

Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Istic sum, inquit. Quis hoc dicit? Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quid vero? Quid, de quo nulla dissensio est? Ego vero isti, inquam, permitto.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Est, ut dicis, inquit; Bestiarum vero nullum iudicium puto. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Restatis igitur vos;